«فرازهایی از دعای عرفه ام ...»
86/9/29 2:59 ص
فرازهایی از دعای عرفه که در عرفات خواندم :
اَلّلهمّ انّی اَرغَب الیکَ ، و اَشهد بالرّبوبیّة لَک ، مقّرا باَنّک رَبّی ، وَ اَنّ الیکَ مردی
ای خدا من (به لقایت) اشتیاق دارم ، و به ربوبیت معترفم و میدانم که تو پروردگار منی و بازگشت من بسوی تو است ...
الّلهمَ اَجعَلنی اَخشاکَ کانّی اَراکَ ، وَ اَسعدنی بتَقویکَ و لا تشقنی بمَعصیتک و خ‍رلی فی قَضائک
وَ بارک لی فی قَدَرکَ حَتّی لا اُحِبّ تَعجیلَ ما اَخّرتَ و لا تاخیرَ ما عَجّلتَ
ای خدا به من مقام خشیتی عطا کن که گویا تو را میبینم و مرا به تقوا سعادت بخش و به عصیانت شقاوتمند مگردان .
و قضا و قدرت را بر من خیر و مبارک ساز تا آنچه برایم دیر میخواهی زودتر دوست ندارم و آنچه زودتر میخواهی دیرتر
مایل نباشم .
الهی اطلبنی برحمتک حتی اصل الیک و اجذبنی بمنک حتی اقبل علیک،الهی ان رجائی لا ینقطع
عنک و ان عصیتک کما ان خوفی لا یزایلنی و ان اطعتک فقد دفعتنی العوالم الیک ، و قد اوقعنی
علمی بکرمک علیک ، الهی کیف اجیب و انت املی ، ام کیف اهان و علیک متکلی
ای خدا مرا به درگاه رحمتت بطلب تا به تو واصل شوم ، و به جاذبه ی احسانت مجذوبم کن تا یک جهت روی دل بسوی تـــو
کنم ای خدا هرگز امیدم از تو قطع نمیشود هرچند نافرمانیت کنم ، چنان که ترس تو از دلم زایل نمیشود هرچند نافرمانیت کنم
چنان که ترس تو از دلم زایل نمی گردد هر چند اطاعتت کنم . مرا همه عالم بسوی تو آورد . و آگاهیم به بزرگواریت مرا به
درگاه تو کشانید ، ای خدا چگونه خوار شوم با آنکه توکل و اعتمادم بر تو است .
اِلهى اُحْصى عَدَداً وَذِکْراً اءَمْ اَىُّ عَطـایاکَ اءَقُومُ بِها شُکْراً
مـعـبـود مـن کـدامـیـک از نعمتهایت را بشماره درآورده و یــــاد کنم یا براى کدامیک از عطاهـــــایت به سپاسگزارى اقدام کنم
وَهِىَ یا رَبِّ اَکْثَرُ مِنْ اَنْ یُحْصِیَهَا الْعآدّوُنَ اءَوْ یَبْلُغَ عِلْماً بِهَا الْحافِظُونَ ثُمَّ
در صورتى که آنها اى پروردگار من بیش از آن است که حسابگران بتوانند آنها را بشمــــــــارند یا دانش حافظان بدانها رسد
ما صَرَفْتَ وَدَرَاءْتَ عَنّى اَللّهُمَّ مِنَ الضُرِّ وَالضَّرّآءِ اءَکْثَرُ مِمّا ظَهَرَ لى
سپس اى خــــــــدا آنـچـه را از سختى و گرفتــــــارى از من دور کرده و باز داشتى بیشتر بوده از آنچه برایم آشکـــــار شد
مِنَ الْعافِیَةِ وَالسَّرّآءِ وَاَنـَا اَشْهَدُ یا اِلهى بِحَقیقَةِ ایمانى وَعَقْدِ
از تـنـدرسـتـى و خـوشى و من گـــــــــواهى دهم خدایا به حقیقت ایمـــــــــان خودم و بدانچه تصمیمات یقینم بدان بسته است
کلمات کلیدی :
اَلّلهمّ انّی اَرغَب الیکَ ، و اَشهد بالرّبوبیّة لَک ، مقّرا باَنّک رَبّی ، وَ اَنّ الیکَ مردی
ای خدا من (به لقایت) اشتیاق دارم ، و به ربوبیت معترفم و میدانم که تو پروردگار منی و بازگشت من بسوی تو است ...
الّلهمَ اَجعَلنی اَخشاکَ کانّی اَراکَ ، وَ اَسعدنی بتَقویکَ و لا تشقنی بمَعصیتک و خ‍رلی فی قَضائک
وَ بارک لی فی قَدَرکَ حَتّی لا اُحِبّ تَعجیلَ ما اَخّرتَ و لا تاخیرَ ما عَجّلتَ
ای خدا به من مقام خشیتی عطا کن که گویا تو را میبینم و مرا به تقوا سعادت بخش و به عصیانت شقاوتمند مگردان .
و قضا و قدرت را بر من خیر و مبارک ساز تا آنچه برایم دیر میخواهی زودتر دوست ندارم و آنچه زودتر میخواهی دیرتر
مایل نباشم .
الهی اطلبنی برحمتک حتی اصل الیک و اجذبنی بمنک حتی اقبل علیک،الهی ان رجائی لا ینقطع
عنک و ان عصیتک کما ان خوفی لا یزایلنی و ان اطعتک فقد دفعتنی العوالم الیک ، و قد اوقعنی
علمی بکرمک علیک ، الهی کیف اجیب و انت املی ، ام کیف اهان و علیک متکلی
ای خدا مرا به درگاه رحمتت بطلب تا به تو واصل شوم ، و به جاذبه ی احسانت مجذوبم کن تا یک جهت روی دل بسوی تـــو
کنم ای خدا هرگز امیدم از تو قطع نمیشود هرچند نافرمانیت کنم ، چنان که ترس تو از دلم زایل نمیشود هرچند نافرمانیت کنم
چنان که ترس تو از دلم زایل نمی گردد هر چند اطاعتت کنم . مرا همه عالم بسوی تو آورد . و آگاهیم به بزرگواریت مرا به
درگاه تو کشانید ، ای خدا چگونه خوار شوم با آنکه توکل و اعتمادم بر تو است .
اِلهى اُحْصى عَدَداً وَذِکْراً اءَمْ اَىُّ عَطـایاکَ اءَقُومُ بِها شُکْراً
مـعـبـود مـن کـدامـیـک از نعمتهایت را بشماره درآورده و یــــاد کنم یا براى کدامیک از عطاهـــــایت به سپاسگزارى اقدام کنم
وَهِىَ یا رَبِّ اَکْثَرُ مِنْ اَنْ یُحْصِیَهَا الْعآدّوُنَ اءَوْ یَبْلُغَ عِلْماً بِهَا الْحافِظُونَ ثُمَّ
در صورتى که آنها اى پروردگار من بیش از آن است که حسابگران بتوانند آنها را بشمــــــــارند یا دانش حافظان بدانها رسد
ما صَرَفْتَ وَدَرَاءْتَ عَنّى اَللّهُمَّ مِنَ الضُرِّ وَالضَّرّآءِ اءَکْثَرُ مِمّا ظَهَرَ لى
سپس اى خــــــــدا آنـچـه را از سختى و گرفتــــــارى از من دور کرده و باز داشتى بیشتر بوده از آنچه برایم آشکـــــار شد
مِنَ الْعافِیَةِ وَالسَّرّآءِ وَاَنـَا اَشْهَدُ یا اِلهى بِحَقیقَةِ ایمانى وَعَقْدِ
از تـنـدرسـتـى و خـوشى و من گـــــــــواهى دهم خدایا به حقیقت ایمـــــــــان خودم و بدانچه تصمیمات یقینم بدان بسته است
نوشته شده توسط :حسین بن علی (ع)::[یاحسین-ع]
لیست کل یادداشت های این وبلاگ :
