آقا جان سلام!
زیاد شنیده ام آن لحظه ای که به معصوم سلام میکنی در واقع جواب سلام را میدهی!
پس تو مرا خوانده ای!
که اگر تو نخواسته بودی این لحظه اینجا نبودم...
 
این بنده حقیرت را خوب میشناسی،آنقدر دم از عشقت زده ام که میدانی مدعی ای هستم که شاید گاه به گاهی به یادت می افتم
و گاه با خجالت از خود میپرسم بیچاره! تو مجنونی ؟!
آری دیوانه ام!
که اگر نبودم دم از خود نمیزدم و نمیگفتم"من" .........من عاشقم! وای از این "من" که مرا!.................. باز هم من؟
باید بگویم !که مرا از تو دور کردولی ....
بگذار در حد ادعا هم که باشد بگویم که عشق منی! بگذار لااقل با ادعای عشقت عشق بازی کنم!
آقا...
دلم تنگ است ...ولی میدانم که مرا میبینی،که اگرنبود  اینقدر ملموس تو را حس نمیکردم؛که اگر نبود مرا نمیخواندی....
آقا...
دلم دیدن شش گوشه میخواهد ولی....ولی میترسم...... از چه؟! نمیدانم.....شاید از خود!!!

خیلی از تو دور شده ا!دلم،دلتنگی میخواهد
آقـــــــــــــــــــــا...
بخدا دلم تو را میخواهد....دلم با تو بودن را میخواهد
آقا!...................دیگر چه بگویم؟!
حرف دلم را بهتر از خودم میدانی

اینقدر مهربانی !یا آنقدر کوچکم که گلایه ای ازم نداری!!!
ولی خود از خود گلایه دارم...
مگر نه اینکه کل یوم عاشورا!پس چرا حال به این فکر افتاده ام که از تو بنویسم؟...حال که چیزی تا ماه داغ تو نمانده است؟!
حال که عرفه نزدیک است؟! عرفه!!!
شاید از سر عادت!! نه حتما از سر عادت است که باز حال به یادت افتاده ام!
و بـــــــــــــعد از آن باز بی تو بودن را ادامه میدهم ...باز امسال به امید عرفه و نگاه تو در این روز، نشسته ام

ولی شرمنده ام....
میگویم دوستت دارم
ولی گاهی فراموش میکنم که نگاهم میکنی...
میگویم دوستت دارم
ولی فراموش میکنم که تو دلیل بودنم هستی
میگویم دوستت دارم اما..............خود لیلی خود هستم!!!
آقا ...
خجالت زده ام،اما...میخواهم بشوم آنچه که تو میخواهی!
میخواهم که بخواهمت
آقا ...
من آمده ام! آمده ام با دل،از دل و برای دل بنویسم....
آمده ام ...از" تو "بنویسم
آقای من!
عشق من!....
عشقم باش....

جز آنکه قبولم نموده است و به خدمت
دمی به زمزمه ی عشق او ز دل نخموشم